من هیچ وقت بلد نبود جوری رفتار کنم 

که هر روز بیشتر دوستم داشته باشی

بلد نبود دلتنگی هایم را قایم کنم پشت نقاب بی تفاوتی ..

هیچ وقت نشد بگویی دوستت دارم و من در جوابت فقط بگویم مرسی

همیشه ی خدا موقع دیدنت برق خوشحالی در چشمانم حال دلم را فریاد می زد

انگار دست دلم برایم رو شده بود 

من همیشه می ترسیدم از نداشتن تو

میترسیدم از اینکه روزی نباشی و من بدون تو زندگی کردن را یاد بگیرم

قبول

من خیلی چیز ها را بلد نبودم  اما دوست داشتنت را که خوب بلد بودم 

نبودم؟